Met wie doe jij het?

Met wie doe jij het…? Na-apen of MODEL-leren? “Ja maar, ik wil wel authentiek zijn!” … That’s but the question… En altijd een uitdaging voor een trainer. Want ja, authentiek is mooi en prachtig. Eens! Dan kunnen we lekker ‘onszelf zijn’…

…en vooral blijven. Met name dat laatste morrelt aan mijn trainersbrein. Let op: ik gun jou juist dat je méér keuzes hebt in je repertoire. Dat je in elke omstandigheid flexibel dát kunt doen wat jou verder helpt. Jij hebt toch ook die ervaring dat je achteraf denkt: ‘had ik maar dat of dat gedaan…‘ ? Waarschijnlijk ook gevolgd door hele reeksen diepe zuchten, haarstukken uitrukkend of slapeloze nachten.

‘Ongebruikte talenten zijn als zonnewijzers in de schaduw.’ Benjamin Franklin

‘Stiekum’

Succesvolle mensen zijn vooral wendbaar en flexibel in hun gedrag! Die hebben volop KEUZE in wat op welk moment en waar het beste werkt. En ze zijn volledig zichzelf omdat ze willen en kunnen kiezen. De grap is dat we veel meer in ons hebben dan we aanboren! We weten vaak niet eens dat we dingen veel beter kunnen dan we nu doen. Of ‘stiekum’ weten we het wel maar dan ontbreekt het ons aan een beetje stoute schoenen. Bedenk ook dat meer variatie hebben in je gedrag, alleen in het begin even nieuw of anders is. En dat voelt dan gelijk niet errug authentiek. En dus labelen we het graag als ‘ja, maar da’s lastig’. Je brein gaat onbewust voor GEMAK, en creëert vrolijk een patstelling: een AU-thenticiteitscrisis. Om maar niet door een lastig proces te hoeven. Maar succesvol zijn gaat helaas niet vanzelf…

AU-thentiek?

Op de vraag hoe ik zo snel nieuwe dingen oppak, kan ik eerlijk zeggen: ‘ik ben gewoon de schaamte voorbij! Ik kijk en luister goed naar anderen. En dan model-leer ik. Eerst overdreven groot (en zonder publiek). Dan pas ik het aan mezelf aan, als een maatwerk outfitje.’ En nee, natuurlijk sta ik je niet te spiegelen. Dat ziet er niet uit, dat is dan na-apen. Ik kijk en luister de kunst af. Ik doe het eerst even alleen, gewoon om te kijken HOE het voor MIJ werkt. En dan trek ik me toch een paar stoute schoenen aan en… confronteer ik de wereld ermee. Ik let goed op de reacties en pas zo nodig weer aan. Tot het goed voelt, goed klinkt en er goed uitziet en dus authentiek is.

Wel eens een ukkie op skietjes van een helling zien zoeven dat het een lieve lust is?

Hun geheim is letterlijk kinderlijk eenvoudig. Iets willen en doen. Zij denken het niet eerst ‘stuk’, zij gaan ervoor. Zij doen gewoon de skileraar en anderen na! Willen = Doen. Daarom leren kinderen zo ongelooflijk veel en snel. That’s it!

Stap 1: Bedenk dat je niet IEMAND ná gaat doen. Nee, nee, nee. Je gaat IETS van iemand nadoen. Iets dat blijkbaar succesvol werkt. Of iets waarvan jij best een onsje meer wilt hebben. Dus eerst even de mindset aanpassen…

Stap 2: Focus even op wat het PRECIES is, dat jij ook wilt kunnen of doen. En wanneer wil je dit in al zijn nieuwe glorie toepassen? Hoe scherper je dat hebt, hoe makkelijker het is om het te leren. Deel het anders in 2 of 3 stappen in. Kleine successen zijn waardevoller dan grote, langdurige teleurstellingen ;-).

Stap 3: Stop ermee om jezelf te vertellen dat het stom is als het niet gelijk lukt of nog niet perfect is of onhandig voelt. Je bent aan het pionieren, dus fouten maken en experimenteren hoort erbij, daar leren we van. Leg dat stemmetje het zwijgen op met een fictieve dikke reep tape. Denk aan dat ukkie dat op skietjes gierend van de pret, vallend en opstaand, die helling overmeestert.

Stap 4: Je schaaft (oefent) net zolang aan dat IETS tot jij het ook kunt én op jouw manier. Maatwerk hoeft immers niet precies te zijn zoals de ander dat doet.

Stap 5: Go for it! Doe het, openlijk en ongegeneerd. Pas eventueel aan, en geniet van je succes. Zo heb ik het met dr. Richard Bandler (verhalen vertellen), Claudia de Breij (taalfratsen), Maxima (stemkleur), Diversen (ondernemerschap) en met vele vrienden en collega’s (o.a. zorgvuldigheid, in procedures denken, mismatchen) gedaan.

Het kind in mij krijgt er niet genoeg van om te leren van anderen. Op dit moment ‘doe ik het’ met Gerdi Verbeet. Dat verzorgde, bescheiden-sterk en toch krachtige aanwezig zijn. Dat vind ik mooi! Ik wil wel ietsje meer mijn ‘damesachtige’ kant ontwikkelen. Zodat als het nodig is, ik dat ook kan uitstralen.

Met wie ga jij het doen? Yolanda

Deel dit artikel

Reageren? Graag!