Het nieuwe leren

'Het nieuwe leren' We zitten in de fuik. We vergaren wel kennis, maar beschikken vaak nog over onvoldoende ervaring (of handvatten of moed) om het geleerde te kunnen toepassen. Dit wijzen nieuwe inzichten in leerstrategieën uit. Professionals die ...

... te maken hebben met veel (ongestructureerde) probleemsituaties of nieuwe, veranderende omstandigheden, leren vooral op de werkplek. Door het geleerde met vallen en opstaan toe te passen. Met, door en van elkaar dus. Zelfsturing en reflectie zijn belangrijk en hiervoor is eerlijke en open interactie nodig met collega's en vakgenoten. Lijkt dat een open deur en oud nieuws?

Er is meer. Tegelijkertijd hebben we behoefte aan een andere benadering van competenties en overtuigingen. Je kunt bijvoorbeeld leren onderhandelen, maar als je het eigenlijk ‘leuren’ vindt, ga je het niet goed doen. Vandaar dat er meer aandacht nodig is voor individuele denkstijlen en passende overtuigingen, van jezelf of vanuit je nabije omgeving, om het geleerde ook te willen en mogen toepassen. Een leerproces is tenslotte niet alleen het benoemen van ‘ontoereikendheid’, maar ook het stimuleren van de bewustwording en de wil om daar wat mee te doen.

Van beheersen naar FeedForward

Het accent van beheersen en controleren verschuift naar coachen/begeleiden, feedback geven en ondersteunen om de medewerker positief te beïnvloeden. (Maar dit moet dan geen loze jubelsessie zijn.) Deze houding draagt ook bij aan het belang van het communicatiever maken van de eigen organisatieleden. Een noodzaak die zich op pijnlijke wijze vaak openbaart door bijvoorbeeld ziekteverzuim, medewerkers tevredenheidsonderzoeken, onrust en bij veranderingstrajecten. Door nieuwe inzichten gaan we gerichter werken aan een fijner samenwerkingsverband, niet gebaseerd op macht en controle, maar op een gezamenlijke ambitie die aantrekkelijk en betekenisvol is. Veel mensen komen vooral naar het werk om zich te ontwikkelen en geïnspireerd te raken.

Leidinggevende aan zet!

Het leren van en met collega’s is een specifieke vorm van werkplekleren. Met als bijzonderheid dat het leren hier het resultaat is van de interactie met collega’s. Als daar sterke denkstijlen en overtuigingen actief zijn, leert iedereen gemakkelijker en sneller. Aan de organisatie de taak om initiatieven te ontwikkelen en te stimuleren door dit te belonen en te faciliteren. Hoe druk we ook zijn met de dagelijkse beslommeringen. Juist als het initiatieven betreft die gericht zijn op de vertaling van kennis naar de dagelijkse praktijk. Vallen en opstaan mág. Dat vraagt om een andere aanpak en een andere manier van bijvoorbeeld trainen. Niet alleen aandacht voor de inhoud maar vooral voor de vorm om een optimale 'transfer' van kénnen naar kúnnen te krijgen. Dat krijg je niet voor elkaar met alleen maar een 'leuke werkvorm'.

Informatieverwerking op z'n kop

Eén van de oorzaken voor de toenemende belangstelling voor deze leervorm is inzicht in de aard van de menselijke informatieverwerking. Veel nieuwe kennis manifesteert zich eerst in interactie met anderen en maakt pas daarna onderdeel uit van het ‘denkrepertoire’ van het individu en de collega's. Het denkrepertoire bepaalt in welke mate, of en hoe informatie (kennis) vervolgens kan worden doorvertaald naar het eigen werk. Toegepast op de praktijk: het leren spreken van de nieuwe taal (de nieuw opgedane kennis) voor een branche/beroepsgroep/werkplek en het daarmee verwerven van de manieren van denken én doen die bij dat beroep horen. Het bestaande repertoire (bestaande, vastgeroeste inzichten) is vaak niet meer toereikend voor het oplossen van actuele en huidige problemen of veranderingen op de werkplek. Aandacht en zorg voor de fundamenten waarop iets (kennis) moet groeien!

'Enthousiasme is belangrijker dan welke professionele vaardigheid ook.' Bron: Edward Appleton

Het is mijn ervaring dat deelnemers het meeste uit een training halen als ze ook de overtuiging, de denkstijlen en het vertrouwen hebben dat ze het geleerde kunnen en durven toepassen. Als ze dat ook getraind hebben zijn ze toegerust, gemotiveerd én geïnspireerd om dit te delen en kan het geleerde wortelen. Ik ben vooral alert op hoe de deelnemers hun vragen stellen, niet alleen op wat ze vragen. Vaak hoor ik dan een vastzittend 'denkrepertoire' of een belemmerende overtuiging. Daar ga ik mee aan de slag in het antwoord dat ik geef. Om die reden onderzoek ik als trainer vooraf welke denkstijlen en overtuigingen het meest geschikt/passend zijn bij het specifieke onderwerp van die dag. Die verdiepingsslag exploreer ik dan met de groep.

Leren kan wijzer en leuker! Yolanda

Deel dit artikel

Reageren? Graag!